پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش با استفاده از روش F-AHP و ارائۀ راهکارهای مقتضی پیشگیری آن (مطالعۀ موردی: حوزۀ آبخیز نکارود)

هدف نهایی هر تحقیق در مورد فرایندهای توده­ای دامنه­ها، تهیۀ نقشۀ پهنه­بندی و تقسیم­بندی منطقۀ مورد مطالعه به مناطقی با درجات مختلف خطر با هدف کاهش آسیب­های ناشی از آنها است. این تحقیق با استفاده از روش F-AHPدر محیط GIS در حوزۀ آبخیز نکارود در استان مازندران انجام گرفته است. بعد از مقایسۀ زوجی مشخص شد که زیرشاخص­های شیب بیش از30%، جهت شمالی، ارتفاع بیش از1700متر، زیرشاخص 0- 200متر در شاخص فاصله از گسل، زیرشاخص 0-50 متر در شاخص فاصله از رودخانه، کاربری مسکونی و بارش بیش از 600 میلی­متر نسبت به زیرشاخص­های گروه خودشان از وزن بیشتری برخوردار شدند که این سبب افزایش زمین­لغزش شده است. در این حوزه سنگ آهک زیادی وجود دارد که در کم کردن لغزش مؤثر است. بخش اعظم قسمت­های مرکزی حوزه مستعد لغزش­های خیلی زیاد و پرخطر هستند و بقیۀ نقاط نیز دارای خطر متوسط می­باشند؛ بخش کمی از حوزه با لغزش با پهنۀ کم­خطر رو­به­روست.